Witaj na stronach Cyfrowego Archiwum Teatru Jędrzejowskiego
Serwis Cyfrowe Archiwum Teatru Jędrzejowskiego powstał w celu usystematyzowania i uchronienia przed zapomnieniem bogatego dorobku twórczego i artystycznego osób związanych z jędrzejowskim amatorskim ruchem teatralnym, a także w celu zgromadzenia wiedzy o ruchu teatralnym w jednym miejscu.
Cyfrowe Archiwum Teatru Jędrzejowskiego gromadzi w trybie ciągłym i udostępnia bezpłatnie zasoby związane z jędrzejowskim amatorskim ruchem teatralnym w postaci: opisów spektakli, plakatów, zdjęć, nagrań audio i wideo etc.
Cyfrowe Archiwum Teatru Jędrzejowskiego informuje, że zgromadzone w zasobach materiały są własnością ich twórców, a na stronach Cyfrowego Archiwum Teatru Jędrzejowskiego są jedynie publikowane. Każde wykorzystanie zgromadzonych materiałów wymaga zgody ich autorów.
Twórcą Cyfrowego Archiwum Teatru Jędrzejowskiego jest Edgar Wojtasiak, a operację zrealizowano w ramach programu stypendialnego Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego – Kultura w Sieci.
Szczególne podziękowania twórca Archiwum składa Panu Ireneuszowi Ślusarczykowi – reżyserowi kilkudziesięciu spektakli i widowisk teatralnych, animatorowi, który od ponad 25 lat aktywnie tworzy i kreuje kulturę, którego wiedza, przekazane materiały i bezcenne wskazówki pozwoliły na budowę Cyfrowego Archiwum Teatru Jędrzejowskiego.
Twórca dziękuje także Instytutowi Kultury Ireneusza Ślusarczyka oraz Centrum Kultury w Jędrzejowie za nieocenioną pomoc udzieloną podczas budowy Cyfrowego Archiwum Teatru Jędrzejowskiego.
Najnowsze nagrania spektakli i widowisk
Wg pamiętnika mec. Aleksandra Gzowskiego
“W styczniu 1945 roku, poszukując zaginionych w powstaniu warszawskim syna, żonę i córkę dotarłem do wsi Jasionna koło Jędrzejowa, gdzie zguby się znalazły.
Zamieszkałem w rodzinie chłopskiej i… zacząłem chodzić do jędrzejowskiego sądu. Zresztą Sąd Okręgowy w Kielcach niebawem wydał mi świadectwo na prowadzenie spraw cudzych podpisane przez Prezesa Gackiego.
W kwietniu tegoż biednego 1945 roku znalazłem na peryferiach miasta Jędrzejów dwupokojowe mieszkanie z kuchnią, osiedliłem się na tych peryferiach (w domu sędziny Alfredy Michalskiej) i w ten sposób przeistoczyłem się w obywatela miasta Jędrzejowa.
W mieście tym niebawem poznałem sympatycznego profesora Ludwika Żuka, reżysera kółka amatorów sztuki scenicznej i zaproszony przez to kółko zaczałęm grać, czyli występować na scenie w całym szeregu sztuk.
Pierwszy raz wystąpiłem w sztuce “Ich dwóch” Niewiarowicza (Znajda). Później grałem w sztukach: “Codziennie o piątej”, “Rodzina Rakuskich”, “Żabusia”, “Jutro pogoda” i inne.
Profesor Żuk niebawem ustąpił i wyjechał i berło reżysera przeszło do mnie.
Starałem się temu zespołowi amatorskiemu zaszczepić zasady, które zaszczepił mi kiedyś swoją sztuką, pracą i książką Konstanty Stanisławski. Długo, długo pracowaliśmy nad każdą sztuką, opracowaliśmy każdy szczegół, każdą najdrobniejszą nawet scenkę.”